psychofizjologia
Created środa 20 grudnia 2023
Psychologia poznawcza (kognitywna)
Subdyscyplina naukowej psychologii, zajmuje się badaniem procesów
poznawczych, a także ogólnymi zasadami funkcjonowania umysłu.
Podstawowe założenia:
- Akceptacja istnienia procesów psychicznych i koncentracja na nich
- Analiza procesów nieświadomych
- Komputerowe modelowanie procesów poznawczych
- Związek z psycholingwistyką
Metody badawcze
- Obserwacja zachowania
- Eksperyment laboratoryjny
- Badania kliniczne
- Symulacja komputerowa
- Obrazowanie mózgu
Poznanie - zdolność człowieka i innych gatunków do odbioru informacji z otoczenia oraz
przetwarzania ich w celu:
- skutecznej kontroli własnego działania
- lepszego przystosowania się do warunków środowiskowych
Ogół procesów i struktur psychicznych biorących udział w przetwarzaniu informacji.
Każdy akt poznania jest czynnością.
rozumienie szerokie:
Procesy poznawcze to procesy pozwalające na stworzenie systemu przekonań jednostki na temat siebie, świata oraz relacji między sobą a światem.
rozumienie wąskie:
Procesy poznawcze to procesy przetwarzania informacji.
Poznanie jako przetwarzanie informacji
odbierane przez jednostkę bodźce są:
- Transformowane
- Przekształcane
- Redukowane
- Wzmacniane
- Zachowywane
- Przywoływane
Przyjmuje się, że materialnym podłożem działania umysłu jako systemu poznawczego jest mózg i układ nerwowy.
skąpiec poznawczy (cognitive miser) - Istota z reguły angażująca jedynie część dostępnych jej zasobów poznawczych. Zachowuje resztę na wszelki wypadek oraz aby uchronić się przed niebezpieczeństwem przeciążenia systemu.
Poznawcza reprezentacja / struktura poznawcza
Reprezentacja poznawcza jest umysłowym odpowiednikiem obiektów:
- realnie istniejących
- fikcyjnych
- hipotetycznych
Reprezentacje zastępują dany obiekt w procesach przetwarzania informacji.
Treść reprezentacji poznawczych jest:
- wybiórcza
- podporządkowana celom pragmatycznym
- mocno zindywidualizowana
- niekiedy zniekształcona
Cykl poznawczy
- Tworzymy reprezentacje poznawcze
- Interpretujemy napływające informacje dzięki reprezentacjom już posiadanym w umyśle
- Napływające informacje wpływają na zmianę treści reprezentacji
- Interpretujemy nowe napływające dane poprzez wcześniej zmodyfikowane reprezentacje
Spostrzeganie
Jest mechanizmem, który pozwala nam tworzyć doświadczenia.
To zbiór procesów, które prowadzą do stworzenia reprezentacji:
- obiektu
- zjawiska
- ciągu zdarzeń
Na podstawie danych zmysłowych
Recepcja sensoryczna (sencepja) polega na odzwierciedleniu bodźców w receptorach, czyli narządach zmysłów.
Jest pierwszym etapem procesu spostrzegania i warunkiem koniecznym do zaistnienia tego procesu.
ODCZUWAMY obecność stymulacji (recepcja - proces pasywny)
SPOSTRZEGAMY czym dana stymulacja jest (identyfikacja - proces aktywny)
Wrażenie – powstaje na skutek odebrania/rejestracji/recepcji bodźca proksymalnego. Jego wynikiem jest odzwierciedlenie w spostrzegającym umyśle pojedynczych właściwości rejestrowanych obiektów. Poszczególne wrażenia są od siebie odizolowane.
Jest wynikiem aktywności receptorów zmysłowych i dróg czuciowych, przekazujących tę aktywność z narządów zmysłów do kory czuciowej w mózgu.
Spostrzeganie – całościowe odzwierciedlenie obiektów. Zbiór składających się na obiekt bodźców dystalnych i wywołanych przez nie wrażeń
Jest efektem aktywność pól czuciowych kory mózgowej, które odebrały informacje pochodzące z różnych zmysłów i połączyły je w całość.
Spostrzeganie = recepcja sensoryczna + percepcja umysłowa + analiza emocjonalna
Detektory cech - pojedyncze neurony lub grupy neuronów, kodujące percepcyjnie znaczące bodźce. Zlokalizowane są w narządach zmysłów i na wyższych piętrach układu nerwowego.
Wyodrębniają ważne adaptacyjnie informacje ze środowiska.
Odbierają konkretne atrybuty obiektu.
Im dalej od narządów zmysłów, a bliżej kory czuciowej tym bardziej złożone
strukturalnie (ilość połączeń) stają się detektory cech, a co za tym idzie tym
bardziej złożone właściwości stymulacji są kodowane.
Co wpływa na spostrzeganie
- przeszłość: nasze doświadczenie
- teraźniejszość: aktualny kontekst
- przyszłość: nasze cele
Procesy w spostrzeganiu
procesy dół - góra - Procesy sązapoczątkowane przed odbiór informacji zmysłowych przez narządy zmysłowe. Dane są następnie przesyłane do najwyższych pięter - poziom kory mózgowej - gdzie powstaje spostrzeżenie.
procesy góra - dół - w tym przypadku większą rolę odgrywają procesy pamięciowe, które kierują najpierw poszukiwaniem danych zmysłowych, a następnie ich interpretacją.
Fazy spostrzegania
- Pojawienie się bodźca
- Rejestracja sensoryczna
- Konwersja bodźca proksymalnego do postaci impulsu nerwowego
- Reakcja detektorów cech
- Zachodzi poza naszą świadomością
- Ma ścisły związek z buforem sensorycznym
- Percepcja umysłowa
- Analiza emocjonalna
- Następuje w strukturach podkorowych.
- Bodźce oceniane są jako przyjemne lub nieprzyjemne, korzystne lub niekorzystne
- równoczesne z procesem identyfikacji
- Identyfikacja bodźca
- Faza rozpoznania treści bodźca = ocena semantyczna
- Faza oceny znaczenia metaforycznego
Percepcja
proces aktywnej interpretacji danych zmysłowych z wykorzystaniem:
- wskazówek kontekstualnych
- nastawienia
- wcześniej nabytej wiedzy
proces transformacji informacji ze środowiska w indywidualne doświadczenie obiektów, wydarzeń, zjawisk.
Percepty (spostrzeżenia) nietrwałe umysłowe reprezentacje obiektów
- mają postać obrazową
- są nietrwałe
- podlegają wpływom ze strony reprezentacji trwałych (pojęcia, schematy) i struktur wiedzy
Bodziec
fizyczna forma energii zdolna zapoczątkować proces spostrzegania. W procesie recepcji sensorycznej jego charakter może ulec zmianie.
rodzaje bodźców:
- dystalne - bodziec działający na narządy zmysłów z pewnej odległości.
- proksymalne - bodziec, który pojawia się w bezpośrednim kontakcie bodźca dystalnego ze zmysłem.
rodzaje zmysłów:
- kontaktowe (takie jak zmysł dotyku czy smaku) - nie ma bodźców dystalnych lub bodźce dystalne są jednocześnie proksymalnymi.
- odbierające bodźce z dystansu (takie jak wzrok, słuch, węch) - tutaj możemy mówić o bodźcach dystalnych.
Stałość kształtu obiektów trójwymiarowych jest ściśle związana z:
- symetrią (symmetry),
- widocznością konturów wyznaczających płaszczyzny
(planar contours)
- objętością (volume)
Zasady organizacji percepcyjnej
- Bliskości
- Podobieństwa
- „Wspólnej drogi”/ “Wspólnego losu”
- Kontynuacji/zamknięcia/dobrej figury
- Symetryczności
- Znajomości/znaczenia
- Zgodność z nastawieniem/zasada doświadczenia
Wyobraźnia
To proces psychiczny umożliwiający przetwarzanie wyobrażeń.
Wyobrażenia cechuje:
- wysoki stopień podobieństwa pomiędzy realnym obiektem a obrazem konstruowanym w wyobraźni
- świadomość, iż obiektu będącego przedmiotem wyobrażenia nie ma w danym momencie w zasięgu zmysłów
- mniejsza wyrazistość obrazu, jego niestabilność, pulsowanie, słabsze nasycenie barw
- konieczność wykorzystania dodatkowych zasobów uwagi, potencjalnie ograniczająca dynamikę innych funkcji psychofizycznych
- pierwszoplanowy obiekt wyobrażenia, na przykład melodia, zapach, postać, jest bardziej wyeksponowany niż towarzyszące tło.
Podział wyobrażeń
- odtwórcze - cechują się dużą wiernością wobec właściwości realnie istniejących obiektów. Od spostrzeżeń różnią się tym, że możemy je przywoływać w dowolnym momencie, niezależnie od materialnej obecności obiektu.
- twórcze - są efektem intencjonalnych działań podmiotu. Niekiedy motywem do ich tworzenia są ograniczone możliwości pamięci.
Wyobrażenia (obrazy) ejdetyczne
- Cechuje je fotograficzna dokładność
- Są dokładnym odzwierciedleniem danego obrazu, obiektu; podczas poruszania oczami ich lokalizacja się nie zmienia (odróżnia je to od obrazów następczych - powidoków)
- Występują głownie u dzieci, u dorosłych są rzadkością
- Naoczność - do ich opisywania podmiot używa czasu teraźniejszego
Afantazja - ślepa wyobraźnia
- Niezdolność do przywoływania z pamięci obrazów lub innych wspomnień związanych z doznaniami zmysłowymi.
- Pacjenci z afantazją wyobrażenia mentalne opisują jako formę wiedzy, a nie percepcja okiem umysłu.
Treści o dużym ładunku wyobrażeniowym są łatwiej zapamiętywane aniżeli treści o ładunku małym (to jest treści o charakterze abstrakcyjnym).
Wyobrażenia a rozwiązywanie problemów
- Dzięki posługiwaniu się wyobrażeniami można łatwiej rozwiązywać niektóre problemy (wyobrażenia antycypacyjne, wnioskowanie sylogistyczne)
- Trening wyobrażeniowy (imagination training) jest jednym z podstawowych narzędzi w psychologii sportu.
Budowa oka
Oko jest wysoko zorganizowanym analizatorem zmysłowym, którego czynność polega na odbieraniu wrażeń promieniowania świetlnego.
Widzenie jest procesem fizycznopsychicznym złożonym z 3 etapów:
- Przyjęcie bodźca
- Przetworzenie bodźca
- Identyfikacja i interpretacja bodźca
Siatkówka
- Komórki zwojowe (gangliony)
- Komórki dwubiegunowe
- Czopki i pręciki
- Nabłonek barwnikowy siatkówki
- Naczyniówka (warstwa gałki ocznej)
- Naczynia krwionośne (tętnica środkowa siatkówki i żyła środkowa siatkówki)
Plamka żółta z dołkiem środkowym - obszar najostrzejszego widzenia.
Plamka ślepa/Plamka Mariotte’a - obszar niewrażliwy na światło, zupełnie pozbawiony fotoreceptorów.